RERUM NOVARUM

DE AANSPORING tot vernieuwing dezer blog heeft geen windeieren gelegd.
Ze heeft haar doel getroffen; even vluchtig en nonchalant als ze een tikje in de rug heeft gekregen, zo een geweldig verpletterende impact heeft ze gehad, zo een niet te versmaden injectie van ommekeerneigingen, zo een korte, brute klap in het gezicht, toch zeer hoffelijk, en de bewustwording van ‘Het Onheil’, alzo begroot door een adviseuse van mij, bracht niets dan verbijstering en consternatie en verbijsterde consternatie.
NEEN! Geconsterneerde verbijstering ervoer ik niet. Ik hoorde je het al denken.

“ Substantief A + Substantief B
Gevolgd door
Adjectieve vorm van Substantief A + Substantief B
Dus logischerwijze zal de ongeschonden consequentie nopen tot
Adjectieve vorm van Substantief B + Substantief A “

NIETS daarvan!

Ik beroep me op de dichterlijke vrijheid om het onconventionele schrijfprocédé van alle blaam te zuiveren.

Ten andere; niet taalkundig onderbouwd heb je gedacht. ‘Geconsterneerd’ bestaat niet. (Voor de taalpuristen die deze visie als gezaghebbend beschouwen.)

Ten andere n° 2; stop maar met dat denken, ik heb het er niet voor.
'Cogito ergo sum' ?
Onder voorbehoud, als je het mij vraagt.

We d w a l e n AF!!

Om terzake te komen, de voornoemde aansporing heeft me het volgende bijgebracht:


IK GA VERNIEUWEN !


Het is gewoon fantastisch, ik word ‘een Vernieuwer’, en ons Vlaandr’nland zal ’t gewuBt haben!


’s Lands straten waren geplaveid geweest met vernieuwers, letterlijk, moest het niet afhangen van dingen zoals gelijkwaardigheid en antigewelddadigheid en mensenrechten en menswaardigheid en mededogen en Martin Luther King en dergelijke maatschappelijke kwalen.
De Romeinen, dat waren wel andere coole ketten. Zij zouden zeker hun heirwegen, rechtlijnig vooruit schietend over gans Europa, geplaveid hebben met vernieuwende mensen, moesten die toen bestaan. Ze bestonden niet. Men noemt het uiteraard niet voor niets de Oudheid, die periode. Maar ach, ze hadden tenminste Jezus.

Jeannetten, dat zijn wij in tegenstelling tot de Romeinen. Kokette, verwijfde, verwende, verweekte, giechelende, huppelende, touwtjesspringende meisjes, dat is exact wat we zijn. De collectieve, sentimentele affectie voor vernieuwers, waar halen we het uit! We laten ze gewoon hun gang gaan en wie worden er de dupe van? Jawel, onze kinderen. Waar zijn tot pakweg de jaren ‘70 ki-lo-me-ters wegen mee geplaveid misschien?

Met zogenaamde KINDERKOPKES!
(triviale, in onbruik geraakte naam voor:)




Wat een hypocrisie..

Samengevat:

Ik word dus een vernieuwer, maar begrijp me niet verkeerd. Ik heb ‘t schurft aan vernieuwers. Ze willen altijd maar vernieuwen. Oude dingen vervangen door nieuwe, de mensenkloters. Daar komt niets van, eens ik in vernieuwende kringen ben gepenetreerd. Dat ze alles maar laten zoals het is!
Neem nu mijn grootmoeder. Ze is oud, 84 jaar. Laat die geestdriftige vernieuwers hun gang gaan en ze vervangen het kranige prachtmodel, dat brave mens, door een vrouw van 34, want die is nieuwer. Zowaar, ik zeg u, iedereen blijft met zijn pikkels van mijn stammoeder!

Oud vind ik goed, en daarom juist word ik vernieuwer.
Waarom?

Als je met een bom zo doeltreffend mogelijk een gebouw wil opblazen – in Irak of niet, dat doet niet terzake – waar plaats je de bom dan? Inderdaad, IN dat gebouw, niet erbuiten.
Projecteer deze visie op mijn situatie en je hebt het.

Ik word vernieuwer, laat me inwijden als volwaardig lid van het selecte, ambitieuze toplaagje van de strekking, laat me voorstaan als dé vernieuwer der vernieuwers, zo nieuw en zo vernieuwend en benieuwd naar vernieuwingen..

en dan
..
hihi
..
hihi

Help ik die die klerestroming naar de VERDOEMENIS !!!!!

En wordt de grootste conservatief sinds mensenheugenis.

Hihi



Hihi

Het is excellent, ik zie het volledig zitten.

Als een mens eens denkt, kan er toch wat uitkomen..

Grootmoeder; niet gevreesd, je zal niet vernieuwd worden.

“ Gort gedaever in de grondveste,
’t zal geschiede ten lange leste “
.
..
...